‘Ik ben nu de persoon die ik wil zijn’
De Jordaans-Nederlandse Randa weet hoe lastig het kan zijn om te leven tussen twee culturen. In haar werk als woonondersteuner bij Lister locatie Daar-Na komen haar eigen ervaringen met het leven tussen de Arabische en Nederlandse culturen en haar psychiatrisch herstel goed van pas. Lister Daar-Na is een cultuurspecifieke woonvorm voor (overwegend) mannen met een Islamistische achtergrond en een ernstige psychotische kwetsbaarheid.
In spagaat tussen twee culturen
‘Van jongs af zat ik in een spagaat tussen de Arabische cultuur thuis en de Nederlandse cultuur. Ik voelde me altijd een buitenbeentje: thuis en op school. Thuis was vaak een onveilige plek waar veel spanningen waren. In mijn gezin draaide alles om wat een ander zou denken. Ik viel buiten de boot; ik ben een open boek en kon niet doen alsof dingen goed gingen terwijl dit niet zo was. Al snel onderdrukte ik mijn gevoelens. Maar diep van binnen voelde ik me vaak angstig, eenzaam en onbegrepen.
Niemand wist hoe ik me écht voelde. Op school deed ik er alles aan om te verbergen dat het thuis en met mij niet goed ging. Dit kostte veel energie. Ik wilde graag meedoen met mijn klasgenoten, maar dat kon vaak niet. Als ik uit school kwam, deed ik het huishouden, zorgde ik voor mijn broertjes en maakte ik ’s avonds mijn huiswerk. Ik schaamde me en verzon allerlei excuses.’
Kopje thee en een koekje
‘Ik was me ervan bewust dat het bij mij thuis anders was dan bij klasgenootjes. Bij vriendinnen kregen we eerst een kopje thee uit school en gingen we daarna spelen. Daar was ik zo jaloers op. Ik kwam meestal in een leeg huis thuis. Er zat geen moeder klaar met een kopje thee en een koekje.
Ik had het gevoel had dat niemand me zag en me begreep. Toen ik op mijn veertiende begon met lijnen, kreeg ik voor het eerst in mijn leven het gevoel dat mensen me zagen: “Je bent afgevallen, staat je goed.” Dit werd een trigger voor mij en sloeg om naar een eetstoornis. Bij alles wat ik deed, wilde ik gewoon gezien worden.
Deze ervaringen neem ik nu mee in mijn werk. Wij mensen hebben bevestiging nodig dat we er mogen zijn. Als iemand dit zichzelf (tijdelijk) niet kan geven, draag ik hier heel graag mijn steentje aan bij. In mijn werk als woonondersteuner wil ik cliënten het gevoel geven dat ik hen écht zie. Ik zit met hen aan tafel, neem wat lekkers mee en we drink een kopje thee samen. Ik merk dat ze dit ontzettend waarderen. Het lijkt zo simpel, maar écht oog voor iemand hebben kan verschil maken.’
Ik ben nu de persoon die ik wil zijn
Van burn-out naar weer aan het werk
‘Jarenlang heb ik geworsteld met mijn identiteit en op mijn tenen gelopen. Op mijn dertigste stortte ik letterlijk in op mijn toenmalige werk. Ik had een burn-out. Eenmaal thuis werd het al snel duidelijk dat het helemaal niet goed met me ging. Het UWV keurde me voor 80 tot 100 procent af. Na diverse hulptrajecten te hebben doorlopen, voelde ik dat ik wel weer aan het werk wilde. Uiteraard vond ik dat heel spannend. Ik zat al elf jaar thuis en had voornamelijk voor mijn drie dochters gezorgd. Durfde ik het nog wel? Ik wist dat ik geen administratief werk op een kantoor meer wilde doen, maar wat dan wel?
Na wat zoeken op internet kwam ik bij een vacature voor woonondersteuner bij Lister uit. Ik trok de stoute schoenen aan en belde. Zo kwam ik in contact met Sabah. Zij wilde graag met me in gesprek, ondanks mijn gebrek aan opleiding. Aan de telefoon klikte het al heel goed, in het echt nog meer. Ze nodigde me uit om eens mee te lopen en besloot dat ze me een kans wilde geven. Daar ben ik nog steeds zo blij mee! Ik zit helemaal op mijn plek bij Lister.’
Toekomst
‘Na een lange zoektocht met periodes van hard vallen en weer opkrabbelen, ben ik nu de persoon die ik wil zijn. Ik ben trots op wat ik heb bereikt en nieuwsgierig naar wat er nog gaat komen. Ik wil cliënten door mijn eigen ervaring hoop bieden op een betere toekomst. Zolang je vooruit wil, is alles mogelijk. In kleine stapjes met de juiste mensen om je heen. Ik hoop één van die juiste mensen te kunnen zijn.’
Lees nog meer ervaringsverhalen
‘Bij alles hebben we een positieve insteek’
‘Er is altijd iets leuk aan een cliënt’
